Όποιος δεν το κατάλαβε, φεύγει…Το μήνυμα που δεν πήρε στις προηγούμενες εκλογές ο Κώστας Καραμανλής, η κυβέρνησή του και το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, αποτυπώθηκε με ιδιαίτερη ένταση την Κυριακή των εκλογών. Οι Έλληνες αποφάσισαν και κυριολεκτικά εκτέλεσαν εκείνους που τους είχαν για… δεδομένους και… δεμένους!!!
Βέβαια, το «χεράκι» τους έβαλαν και τα ΜΜΕ, όπως και οι δημοσκόποι με τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεών τους, κατάφεραν να εκτινάξουν τη νίκη του Παπανδρέου και να καταβαραθρώσουν τον Καραμανλή. Όμως, η διαφορά υπήρχε, οι εκλογές ήταν «τελειωμένες» την ώρα που προκηρύχτηκαν.
Ο Καραμανλής πίστευε(;) πως θα μπορέσει να βγει νικητής, επειδή θα τον στήριζε η λαϊκή μάζα, η βάση του κόμματός του, που είχε ανεχτεί πολλά επί μια εικοσαετία από το ΠΑΣΟΚ και δεν θα επέτρεπε στον Γιώργο Παπανδρέου να ξαναφέρει, τόσο σύντομα, τους σοσιαλιστές στην εξουσία. Ο Καραμανλής και το επιτελείο του έκαναν ένα τρομερό λάθος. Πίστεψαν πως είναι ανίκητοι μπροστά στον Γιώργο Παπανδρέου… Και όταν υποτιμάς τον αντίπαλο, τότε σε περιμένει η πανωλεθρία. Και ακριβώς έτσι συνέβη.
Η βάση του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας έπαψε να ανέχεται τις ντροπιαστικές συμπεριφορές των μεγάλων στελεχών του κόμματος και των υπουργών της κυβέρνησης. Δεν ήταν πλέον διατεθειμένοι να απολογούνται, στους κομματικούς τους αντιπάλους, για τα τραγικά λάθη ή για τις κομπίνες των «μεγάλων». Οι απλοί άνθρωποι, προτίμησαν τίμια να παραδώσουν στην «πυρά της ήττας» όλους εκείνους τους μεγαλόσχημους του κόμματος που τους κορόιδευαν σε καθημερινή βάση, όλους εκείνους που έτρεξαν να βολέψουν τους εαυτούληδές τους και να εξασφαλίσουν τα τρισέγγονά τους.
Οι 710.000 περίπου ψηφοφόροι που έφυγαν από την «ομπρέλα» της Νέας Δημοκρατίας, δεν είναι ένας απλός αριθμός, αλλά ένας πολύ μεγάλος αριθμός απογοητευμένων ψηφοφόρων, που προτίμησαν να στείλουν στα σπίτια τους όλους εκείνους που μέσω των προσωπικών τους επιλογών εξέθεταν τους απλούς πολίτες που στήριζαν το κόμμα. Ούτε η προσωπικότητα του Καραμανλή μπόρεσε να συγκρατήσει το κύμα του θυμού, ούτε και η τελευταία οδηγία πριν την κάλπη «μαυρίστε όσους σας απογοήτευσαν και όχι το κόμμα» μπόρεσε να φέρει αποτελέσματα.
Την ίδια στιγμή, ο θυμός μετατρέπονταν με προχωρημένες τακτικές προπαγάνδας, μέσω των ΜΜΕ, σε οργή. Οι αντίπαλοι της κυβέρνησης είχαν σφυγμομετρήσει και είχαν διαγνώσει το πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας, πριν αυτό γίνει καν αντιληπτό στους τοπικούς παράγοντες, οι οποίοι «αγρόν ηγόραζαν», στις πλείστες των περιπτώσεων, για τον θυμό που γιγαντωνόταν μέσα στην παράταξη. Η ανικανότητα αυτών των παραγόντων, συνεπικουρούμενη με την καταιγίδα της προπαγάνδας, οδήγησαν τους ψηφοφόρους Νεοδημοκράτες στο να καταδικάσουν –και πολύ σωστά έπραξαν- εκείνους που δεν σεβάστηκαν τον ηθικό όρκο τιμής που είχαν δώσει με την ανάληψη της κυβέρνησης το 2004.
Ο Καραμανλής, αρκέστηκε στο να του χαϊδεύουν τα αφτιά, μεγαλοστελέχη, δεινόσαυροι και «μνηστήρες» και μόνο το βράδυ των εκλογών κατάλαβε τι πραγματικά του είχε συμβεί. Αλλά και πάλι έκανε λάθος και ενεργώντας σπασμωδικά, παραιτήθηκε χωρίς να αποκαλύψει στο ίδιο του το κόμμα τους πραγματικούς υπεύθυνους της ντροπιαστικής ήττας. Δεν αποκεφάλισε, ενώ μπορούσε μέχρι και την τελευταία στιγμή, όλους εκείνους που απεργάστηκαν την κατάρρευση της κυβέρνησης και την ταπεινωτική ήττα, όλους εκείνους που ουσιαστικά πριμοδότησαν τον Γιώργο μέσα από τις πολιτικές τους συμπεριφορές, όλους εκείνους που για προσωπικούς λόγους οδήγησαν στη νύχτα της ντροπής μία ολόκληρη παράταξη. Αντίθετα, ο Καραμανλής αρνήθηκε να δώσει στη βάση του κόμματος την ικανοποίηση της παρακολούθησης της διαπόμπευσης της «τρόικας», έστω και μετά τις δραματικές εκλογικές εξελίξεις που σημάδευαν την πιθανή διάλυση της Νέας Δημοκρατίας.
Οι «δεμένοι» ψηφοφόροι, οι «δεδομένοι» υπηρέτες του κόμματος, πήραν την εκδίκησή τους. Και η ικανοποίηση ήταν ηθική, αν και κανείς τους δεν χαμογέλασε ακούγοντας τον πρώην πρωθυπουργό να δηλώνει την παραίτησή του από το κόμμα (και πιθανότατα από την πολιτική). Αντίθετα, την επομένη ημέρα των εκλογών, το χαμόγελο δεν έλειπε από κανέναν μνηστήρα της θέσης του προέδρου.
Δυστυχώς, κανείς τους δεν πήρε το πραγματικό μήνυμα που έστειλαν οι Έλληνες πολίτες. Μπορεί να θεωρούνται «δεδομένοι», αλλά διαθέτουν ακόμη τη δύναμη να αντισταθούν και να διώξουν με τις πέτρες τους άχρηστους, τους ψεύτες και τους κλέφτες…
