Η άλλη νίκη

Ηταν μια εποχή που ό, τι και αν έκανε ο κ. Καραμανλής φαινόταν μεγαλειώδες. Αργούσε να πάρει αποφάσεις; «Ηταν άνθρωπος που δεν έπαιρνε αποφάσεις εν θερμώ». Δεν προχωρούσε τις μεταρρυθμίσεις; «Ηταν πρωθυπουργός που ζύγιζε καλά τις καταστάσεις». Επαναλάμβανε το 2007 στις προεκλογικές ομιλίες του όσα είχε πει και το 2004; «Το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας ήταν πρόγραμμα οκταετίας».

Από ένα σημείο και μετά οι ίδιες χειρονομίες του κ. Καραμανλή, που κάποτε έκαναν τον λόγο του μεγαλειώδη, άρχισαν να μοιάζουν κουραστικές. Το πολιτικό του αισθητήριο, που κάποτε δημιουργούσε την κεντροδεξιά κυριαρχία, άρχισε να δουλεύει. Οι ελπίδες ότι όπου να ’ναι θα κάνει το μεγάλο κόλπο για να ανατρέψει την κατάσταση υπήρχαν μέχρι την τελευταία στιγμή...

Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Καραμανλής δεν άλλαξε. Μπορεί τον τελευταίο καιρό να ήταν εμφανές το άγχος του και το ύφος του να μην έδειχνε τόσο μεγαλειώδες, αλλά ουδείς περίμενε ότι η Νέα Δημοκρατία θα συντριβεί. Ακόμη και την τελευταία στιγμή πολλοί έφτιαχναν σενάρια μη αυτοδυναμίας.

Το ερώτημα λοιπόν είναι απλό. Πώς η «πολιτική κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας» εξαφανίστηκε σε ένα μόλις χρόνο και το κόμμα συνετρίβη εν μια νυκτί; Η αλήθεια είναι ότι πολιτική κυριαρχία ποτέ δεν υπήρξε. Ηταν εμφανές σε όλες τις συζητήσεις με στελέχη του χώρου. Η πολιτική κυριαρχία χρειάζεται κατ’ αρχήν έναν πολιτικό στόχο και κατά δεύτερον τη συμφωνία του λαού με αυτόν τον στόχο. Η Νέα Δημοκρατία δεν είχε το πρώτο, με αποτέλεσμα να χάσει ξαφνικά και το δεύτερο. Αυτό που είχε η Ν. Δ. ήταν η επικοινωνιακή κυριαρχία, κάτι που προσέθετε ένα θετικό πρόσημο σε κάθε κίνηση του κ. Καραμανλή. Αυτό όμως ήταν και η αχίλλειος πτέρνα της. Επειδή τα προβλήματα διογκώνοννταν εκθετικά, με τον ίδιο ρυθμό προσετίθεντο τα επικοινωνιακά φτιασίδια. Από ένα σημείο και μετά το επικοινωνιακό μέικ απ κατέρρευσε. Η πραγματικότητα -όπως το συνηθίζει- εκδικήθηκε. Οχι όμως τόσο πολύ τον κ. Καραμανλή. Αυτός κέρδισε δύο φορές εκλογές και αποσύρεται. Περισσότερο θα το πληρώσει το σύστημα ενημέρωσης της χώρας που συντήρησε, ως μη όφειλε, αυτόν τον επικοινωνιακό αντικατοπτρισμό.

Η μεγαλύτερη νίκη του κ. Παπανδρέου και του επιτελείου του -μεγαλύτερη ακόμη και από τις δέκα μονάδες διαφορά που πέτυχε- ήταν ότι κατήγαγε θρίαμβο απέναντι στους βαρόνους και στα ΜΜΕ του δικού του χώρου. Κατάφερε να κερδίσει και τις εσωκομματικές μάχες και τις εθνικές εκλογές, χλευαζόμενος για τα ελληνικά του, για τη γυμναστική, για το ποδήλατό του, ακόμη και για τις διεθνείς επαφές του.

Το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός έδωσε τόσο ευρεία νίκη στο ΠΑΣΟΚ δεν τιμώρησε μόνο τη Νέα Δημοκρατία. Εφτυσε το σύστημα ενημέρωσης της χώρας. Επομένως, είναι χρήσιμο να κάνει ένα συνέδριο ανασυγκρότησης η Ν. Δ. Για το καλό της χώρας όμως, συνέδριο ανασυγκρότησης χρειάζεται και ο χώρος των ΜΜΕ. Κυρίως επειδή συνιστά το νευρικό σύστημα της χώρας.