Αύριο, όποια κυβέρνηση και αν προκύψει, οι αγρότες θα συνεχίσουν να ζουν στην ανασφάλεια τού σήμερα από τη συνεχιζόμενη - δεύτερη χρονιά- κατακόρυφη πτώση των τιμών των προϊόντων τους και στην αβεβαιότητα τού αύριο που σχετίζεται με την αναθεώρηση της ΚΑΠ το 2013, η οποία εισηγείται δραματικές περικοπές στις επιδοτήσεις.Από τα προγράμματα των δύο κομμάτων εξουσίας έχουν μάθει να «κρατούν μικρό καλάθι» και γνωρίζουν πως η μόνη λύση για τα προβλήματά τους είναι η αυτοοργάνωσή τους. Κυρίαρχο πρόβλημα του έλληνα αγρότη είναι ότι έχει μάθει να παράγει αλλά όχι να πουλάει. Ο ευρωπαίος συνάδελφός του μέσω της συμβολαιακής γεωργίας έχει μάθει πρώτα να πουλάει και μετά να παράγει.
Και τα δύο κόμματα εξουσίας μιλούν για ανταγωνιστική γεωργία με προϊόντα προστιθέμενης αξίας, αλλά με τα δημοσιονομικά να βρίσκονται στο κακό τους το χάλι δεν πρόκειται ποτέ κανείς να καλύψει το κόστος παραγωγής που είναι δυσβάστακτο και φυσικά πολύ πιο υψηλό από αυτό του μέσου ευρωπαϊκού όρου. Η αύξηση της επιστροφής του ΦΠΑ, για παράδειγμα, που εμπεριέχεται στο αγροτικό πρόγραμμα του ΠαΣοΚ, δεν λύνει παρά ένα πολύ μικρό μέρος του προβλήματος του κόστους παραγωγής. Αλλά και η ΝΔ που εγκαλεί το ΠαΣοΚ, αν θα φορολογήσει τους αγρότες, γνωρίζει ότι ήδη οι αγρότες φορολογούνται με βάση μοναδικούς συντελεστές που προκύπτουν από τα προϊόντα που καλλιεργούν.
Στο υπουργείο Γεωργίας η έρευνα για την ανάπτυξη νέων προϊόντων και ποικιλιών βρίσκεται στα αζήτητα. Σε γενικές γραμμές ο αγροτικός κόσμος της χώρας την επομένη των εκλογών επιθυμεί μια κυβέρνηση που θα βάλει τάξη στην ασυδοσία των καρτέλ και των μεσαζόντων. Το αγροτικό πρόβλημα της χώρας είναι και διαρθρωτικό πρόβλημα της εθνικής μας οικονομίας. Το παραγωγικό μας μοντέλο είναι στρεβλό αφού παράγουμε ακριβά και πουλάμε φθηνά προϊόντα. Το ιταλικό σπαγκέτι, για παράδειγμα, λίγοι γνωρίζουν ότι προέρχεται από θεσσαλικό σιμιγδάλι και από ελληνική τομάτα Ηλείας η σάλτσα του.
Με τον πολλαπλασιαστή στην οικονομία κάθε θέση που χάνεται από τον πρωτογενή τομέα σε αγροδιατροφικά προϊόντα αντιστοιχεί σε 7-8 θέσεις στον δευτερογενή και τριτογενή τομέα. Και το 2013 από τις 900.000 αγροτικές οικογένειες που καταγράφονται σήμερα στον ΟΣΔΕ προβλέπεται να μείνουν κάτω από 500.000. Σκεφθείτε απλώς τι θα σημάνει αυτό για την απασχόληση στον δευτερογενή και τριτογενή τομέα με βάση την παραπάνω ανάλυση και αναλογιστείτε αν η πρώτη κλαδική πολιτική που θα πρέπει να υλοποιηθεί θα είναι για την πρωτογενή παραγωγή και όχι ασφαλώς για το εισαγωγικό εμπόριο των ΙΧ και των κλιματιστικών.
