«Σιγουριά για τη νίκη, αισιοδοξία για την αυτοδυναμία, αλλά όχι αλαζονεία». Σ' αυτήν την επικοινωνιακή γραμμή θα πορευθεί το ΠΑΣΟΚ, ποντάροντας στα εσωτερικά προβλήματα της Ν.Δ., χωρίς να παρασυρθεί σε λογική πόλωσης. Οπως εξηγεί στην «Κ.Ε.» συνεργάτης του Γ. Παπανδρέου, «ένα κόμμα που προηγείται έξι μονάδες ένα μήνα πριν από τις κάλπες δεν έχει λόγο να οξύνει τους τόνους. Αυτό ταιριάζει σε κείνους που υποχωρούν και θέλουν να συσπειρώσουν το σκληρό πυρήνα των οπαδών τους».
Επί της ουσίας το ΠΑΣΟΚ θα εστιάσει στα εξής μέτωπα, προκειμένου να διατηρήσει τα δημοσκοπικά κεκτημένα του:
Α Θα προσπαθήσει να πείσει τους αναποφάσιστους και όσους ζητούν συγκεκριμένες προτάσεις ότι «υπάρχει εναλλακτική», ώστε ν' απαντήσει στις κριτικές ότι η Ιπποκράτους δεν διαθέτει σχέδιο αποτελεσματικής διακυβέρνησης. Το πρώτο βήμα έγινε στην ομιλία του Γ. Παπανδρέου στο Θησείο, με τις αναφορές στον εκσυγχρονισμό του πολιτικού συστήματος και στην καθιέρωση θεσμών διαφάνειας ώστε να εμπιστευθεί ξανά ο πολίτης την πολιτική.
Στις εμφανίσεις του στη ΔΕΘ και στις προεκλογικές συγκεντρώσεις, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ θα εξειδικεύσει τις οικονομικές προτεραιότητες, καθώς και ο εκπρόσωπος τύπου Γ. Παπακωνσταντίνου διαπιστώνει ότι «η έκπτωση των αξιών και η άθλια οικονομική κατάσταση είναι τα αδύνατα σημεία της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης και σ' αυτά τα πεδία θα ρίξουμε την προσοχή μας».
Β Θα προωθήσει την αντίληψη ότι στις κάλπες αυτές δεν συγκρούονται δύο κόμματα, αλλά δύο παρατάξεις, περνώντας από τον δυσφημισμένο δικομματισμό, στον διπολισμό. Ετσι, προσδοκά να κερδίσει ψήφους από: τα συρρικνωμένα ακροατήρια του ΣΥΡΙΖΑ και των Οικολόγων, από το μεσαίο χώρο που ζητά σοβαρότητα, από το τμήμα της εκλογικής βάσης (περίπου 5%) που αποφασίζει τελευταία στιγμή συνήθως το φαβορί και, βεβαίως, από το μεγάλο «κόμμα» της αποχής, η συμπεριφορά του οποίου θα κρίνει εν πολλοίς την αυτοδυναμία.
Γ Η προεκτεθείσα τακτική θα υπηρετηθεί ειδικότερα με την επανάληψη των προτάσεων συνεργασίας προς ΣΥΡΙΖΑ και Πράσινους ακόμη και σε περίπτωση αυτοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ. Κι αυτό γιατί οι επικοινωνιολόγοι του κινήματος επισημαίνουν στον Γ. Παπανδρέου ότι αρκετοί οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν τις συμμαχικές κυβερνήσεις ως τη μόνη λύση, παρά το γεγονός ότι η ηγεσία του σχήματος δεν δέχεται καμία συζήτηση επ' αυτού.
Οσο για τις σχετικές θέσεις του Θ . Πάγκαλου, όπως αυτές που υποστηρίζει και σήμερα στη συνέντευξή του (σελ. 16) στην «Κ.Ε.»; Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα τις εντάσσει, συνήθως, στο δικαίωμα των στελεχών του «να διατυπώνουν ελεύθερα τις προσωπικές τους απόψεις».
Δ Σταθερό σημείο στην «πράσινη» ρητορική θα παραμείνει και η μάχη κατά των «οργανωμένων συμφερόντων», και γιατί αποδείχθηκε επιτυχημένη συνταγή (ήταν η σημαία του την περίοδο της εσωκομματικής σύρραξης) και γιατί υποδαυλίζει την αίσθηση στο εσωτερικό της Ν.Δ. ότι «ο Κ. Καραμανλής υποχρεώθηκε από εξωθεσμικούς παράγοντες να πάει σε πρόωρες εκλογές».
Τελευταίο μέτωπο, εκείνο της αποφυγής παλινωδιών, διγλωσσίας και λαθών της τελευταίας στιγμής. Και, το κυριότερο, να μην δοθεί η ευκαιρία στην προπαγάνδα της Ν.Δ. να επανατοποθετήσει το ΠΑΣΟΚ στο κάδρο της διαφθοράς, επαναφέροντας στη μνήμη των πολιτών παλιές ιστορίες.
Ετσι, το ισχυρό σενάριο λέει ότι δεν θα ενταχθούν στους συνδυασμούς όσα στελέχη είχαν εμπλακεί στο παρελθόν σε παρεξηγήσιμες υποθέσεις. Η απόφαση θα ληφθεί τυπικώς αυτήν την εβδομάδα στη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου και για να μην εκδηλωθούν αντιδράσεις, το «χάπι» της απόρριψης θα χρυσωθεί με την υπόσχεση ότι κάποιοι θα επιστρατευθούν μετά τις εκλογές.
