Η άλλη μισή, είναι η προεδρική εκλογή. Εν όψει της 4ης Οκτωβρίου, άλλοι εύχονται και άλλοι φοβούνται το ενδεχόμενο να μην προκύπτει κυβέρνηση. Ωστόσο, το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα θα έχει αξία μόνον αν δώσει και μακροπρόθεσμα «καθαρή λύση» για τη χώρα. Και αυτό σημαίνει συναίνεση για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας.Ο κ. Γ. Παπανδρέου είχε καλέσει τον κ. Καραμανλή να συμφωνήσουν στην επανεκλογή Παπούλια ύστερα από εκλογές. Ο Πρωθυπουργός το αρνήθηκε- και στη συνέχεια προκήρυξε εκλογές, προβάλλοντας ως επιχείρημα την άρνηση Παπανδρέου να συμφωνήσει στο πρόσωπο του κ. Παπούλια χωρίς εκλογές. Τι σημαίνει όλο αυτό;
Ότι η Ν.Δ.- για την ακρίβεια ο πρόεδρός της- όσο κι αν δεν το ομολογεί, έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του την επιλογή να «παίξει» με την προεδρική εκλογή, ακόμα και ύστερα από τις εκλογές του Οκτωβρίου, αν θεωρήσουμε ότι θα υπάρξει μόνον ένα ραντεβού με την κάλπη. Ένα σενάριο «πράσινης παρένθεσης», που θα τον ισχυροποιήσει στην ηγεσία της Ν.Δ. τους μήνες έπειτα από τη διαφαινόμενη εκλογική ήττα.
Πραγματική διακυβέρνηση
ΩΣΤΟΣΟ, ακόμα και αν ο κ. Καραμανλής απλώς «παίξει» με την υπόθεση, χωρίς να έχει σχέδιο να αναμετρηθεί και πάλι με τον κ. Παπανδρέου τον χειμώνα, είναι σαφές ότι η ζημιά- μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδος εν μέσω κρίσης- θα έχει γίνει. Και θα είναι μια μεγάλη ζημιά για την ελληνική οικονομία, που εδώ και μήνες κρατάει την ανάσα της περιμένοντας να υπάρξει μια πραγματική διακυβέρνηση της χώρας.
Από τη στιγμή που ο Πρωθυπουργός επέλεξε να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, έχει την υποχρέωση να δεσμευθεί δημόσια ότι «δεν θα κάνει παιχνίδι» τον Φεβρουάριο. Φυσικά, το ίδιο οφείλει να κάνει και ο κ. Παπανδρέου. Οι δύο πολιτικοί αρχηγοί οφείλουν να κάψουν τα καράβια τους, οδεύοντας προς τις κάλπες του Οκτωβρίου. Σε κάθε άλλη περίπτωση, θα αποδείξουν ότι δεν ενδιαφέρονται για την πορεία της χώρας, αλλά αποκλειστικά για το προσωπικό πολιτικό τους μέλλον...
